Podróż do źródeł rewolucji cyfrowej lat 60.
-
Reżyseria
René Pollesch
-
Premiera
8 grudnia 2017
-
Czas trwania
1 godz. 45 min
-
Cena biletów
Bilet normalny: 80 złBilet ulgowy: 65 złBilet normalny grupowy (powyżej 10 osób): 70 złBilet ulgowy grupowy (powyżej 10 osób): 55 zł
W spektaklu używane są światła stroboskopowe.
O spektaklu
Nawet jeśli nie masz w kieszeni najnowszego modelu iPhone’a, technologie wymyślone w Palo Alto, sercu Doliny Krzemowej, wpływają na Twoje życie. Nieograniczony dostęp do wiedzy w internecie, absolutna kontrola cyfrowa, nowe gałęzie e-gospodarki i upadające dziedziny starej analogowej ekonomii, wirtualna rozrywka i internetowy hejt: wszystko to odmieniło oblicze współczesnego świata. Czy są zbawieniem czy zagrożeniem? Czy potrafimy wykorzystać ich rzeczywisty potencjał?
Przedstawienie René Pollescha, wybitnego berlińskiego reżysera i dramaturga to podróż do źródeł cywilizacyjnej rewolucji, która rozpoczęła się w Kalifornii w latach 60. XX wieku. Spektakl jest próbą zrozumienia, dokąd ekspansja kolonialna i poszukiwanie nowych terytoriów zaprowadziły zachodnią cywilizację. Przewodniczką w tej wędrówce będzie Grace Slick, gwiazda amerykańskiego rocka lat 60., ikona ruchu hippisowskiego i symbol obyczajowej rewolucji. Psychodelia i sieciowy biznes, rewolucja seksualna i podbój kosmosu, wirtualne światy i startupy spotykają się w tym przewrotnym przedstawieniu, które jest trzecią – po “Ragazzo dell’ Europa” i “Jackson Pollesch” – produkcją Pollescha w TR Warszawa.
Dla grup zorganizowanych ze szkół ponadpodstawowych oferujemy warsztaty wprowadzające do spektaklu w ramach programu Młody TR (prosimy o kontakt z działem edukacji: anna.kurelska@trwarszawa.pl).
Od reżysera:
“Jest tylko jeden obraz, jedno zdjęcie, na którym znajduje się cała ludzkość. Poza trzema osobami.
Tak, trzech osób nie było na tym zdjęciu, które ukazywało całą ludzkość, zawierało całą ludzkość i jednoczyło całą ludzkość: na pierwszym zdjęciu naszej planety, zrobionym z kosmosu. To był w pewnym sensie globalny obraz. Uniwersalistyczna ikona. A jednak, jak wiadomo: trzy osoby, które zrobiły to zdjęcie, nie znalazły się na obrazie.
Często mówi się, że rok 1968 definiują majowe protesty studenckie, ale w rzeczywistości symbolem tej epoki jest zdjęcie, przekazane przez załogę misji Apollo 8. Czyli przez trzech astronautów. To jest moment, kiedy rozwój ludzkości zaczyna się mocno chwiać.
W tym punkcie ekspansja na zewnątrz, w kosmos, ekspansja, której zawdzięczamy ten obraz, tę uniwersalistyczną ikonę, odwraca się o 180 stopni i stwarza ostateczne wnętrze.
Od tej chwili cała Ziemia nie zna już zewnętrza.
Jednocześnie w Kalifornii fala ekspansji kolonialnej na Zachód zderza się z fizyczną, terytorialną granicą – Pacyfikiem – i zaczyna poszukiwać nowych obszarów – w technologii, niematerialnym świecie wirtualnym i w psychologii. Kalifornia staje się awangardą światowego rozwoju, wraz z którym rozpoczyna się nieodparcie kusząca epoka zamknięcia i intensyfikacji wnętrza. Jesteśmy jej świadkami.
Ideologia kalifornijska, kalifornijski kapitalizm sieciowy, kalifornijska awangarda – to podbiło cały pozostały kapitalistyczny świat.”
René Pollesch (1962-2024) jest reżyserem i zarazem autorem tekstów swoich spektakli. Studiował na Wydziale Dramatu na Uniwersytecie w Giessen. W roku 1996 otrzymał stypendium twórcze w Royal Court Theatre w Londynie, a w roku 1997 odbył rezydencję artystyczną w Akademie Schloss Solitude w Stuttgarcie. W latach 1999/2000 pracował jako dramaturg w Luzerne Theatre, a w roku 2001 – w Schauspielhaus w Hamburgu.
W roku 2002 niemieccy krytycy teatralni uznali Pollescha za najlepszego niemieckiego dramaturga. Dwukrotnie zdobył Nagrodę Dramatyczną Mülheim: w roku 2001 za www-slums i w roku 2006 za Cappuccetto Rosso. W 2012 otrzymał prestiżową Nagrodę imienia Else Lasker-Schüler za całokształt dorobku artystycznego.
W latach 2001-2007 Pollesch kierował sceną Prater teatru Volksbühne na Rosa-Luxemburg-Platz w Berlinie, a od roku 2007 do końca sezonu 2016/17 reżyserował własne dramaty w berlińskim Volksbühne na Rosa-Luxemburg-Platz, gdzie wspólnie z Frankiem Castorfem odgrywał decydującą rolę w tworzeniu profilu artystycznego teatru. Regularnie współpracuje też z Deutsches Schauspielhaus w Hamburgu, Kammerspiele w Monachium, Burgtheater w Wiedniu, Schauspielhaus w Zurychu i Teatrem Narodowym w Stuttgarcie. Ponadto reżyserował swoje sztuki we współpracy z zespołami teatralnymi w Santiago, Sztokholmie, Tokio oraz TR Warszawa.
Opublikował między innymi www-slums (Rowohlt Verlag, Reinbek 2003), Liebe ist kälter als das Kapital, Stücke – Texte – Interviews/ Love is colder than capital: plays – texts – interviews (Rowohlt Verlag, Reinbek 2009); Kill your Darlings: Plays (Rowohlt Verlag, Reinbek 2014).
Twórcy i twórczynie
tekst i reżyseria: René Pollesch
przekład: Karolina Bikont
scenografia, kostiumy: Nina von Mechow
-
W scenografii spektaklu użyto zdjęć:
1. Bewegung Nurr (A. Hofstetter/ Chr. Steuer/ L. Stoff), Fanta Wave, 2005
2. A. Hofstetter, F. Göpfert, L’île Mystérieuse, 2013 (Tannhäuser Tor)
3. Zorana Mušikić, Is Love, 2012, na zdjęciu studentka Yabatech College w Lagos, Nigeria
4. Andreas Deinert, Nina von Mechow, wnętrze sklepu bilkiss creation w berlinie, 2017, dzięki uprzejmości/ courtesy Adjayi Barikissou-Mohamed (3 fotografie)
4. Widok Ziemi z Apollo 8, 1968, © Image Science & Analysis Laboratory, NASA Johnson Space Center
5. Sonda księżycowa lunar orbiter, 1966, fot./ photo: Jay Friedlander, © NASA/NSSDCA
6. Lighting Technology © René Marks
-
All rights in “Kalifornia / Grace Slick” are exclusively represented by Rowohlt Theater Verlag, Hamburg, Germany: theater@rowohlt.de
Realizacja
asystentka reżysera: Karolina Gębska
inspicjentka: Katarzyna Gawryś-Rodriguez
kierowniczka produkcji: Katarzyna Białach
Galeria
fot. Magda Hueckel
Recenzje
-
“Spektakl Pollescha to jedna z ciekawszych wypowiedzi 2017 roku. Pokazuje, że można robić teatr polityczny bez paternalistycznego głoszenia czy nostalgii za nie wiadomo czym, bez ucieczki w poręczne narracje albo chwytliwe slogany.”
-
“Aktorzy są znakomici. Wasilewska, Tyndyk, Podsiadlik, próbują ten świat opowiedzieć, wykorzystując różne sposoby, interpretacje, konwencje. (…) Cała trójka porusza się w tym świecie z niezwykłą dezynwolturą i absolutnie oddaje się swojemu zadaniu.”
-
“To przedstawienie wyśmiewa egocentryzm podbudowywany przez Google’a i Instagram, który dotyczy (w bezpośredni albo pośredni sposób) prawie każdego z nas.”
-
“I to jest chyba najważniejsza lekcja Pollescha. (…) To lekcja mówiąca o podejrzliwości – teatr polityczny w najgłębszym z możliwych sensów tego słowa.”
