O kulturze krajów bałtyckich opowiada Adomas Juška

Od 18 do 24 października w Warszawie gościć będą artyści i artystki, którzy zaprezentują swoje prace na festiwalu Baltic Transfer* Festiwal. Jeżeli chcecie bliżej poznać kulturę krajów bałtyckich, zapraszamy do przeczytania wywiadu reżyserem spektaklu „Brat snu” – Adomasem Juškasem.

13.10.2021

fot. Laura Vanseviciene / „Brat snu”

Jaki język jest powszechnie używany w Twoim kraju?

Litewski. Większość ludzi powyżej czterdziestego roku życia mówi po rosyjsku. Natomiast ci, którzy mają mniej niż 40, w dużej mierze mówią też po angielsku.

Co, Twoim zdaniem, najlepiej określa współczesną Litwę?

Z pozytywnych rzeczy – Litwa jest bardzo młodym krajem. Wszystko się zmienia, przekształca, wiele na lepsze. Z negatywnych – Litwa jest trochę jak ten niski dzieciak w klasie. Ma wiele wspaniałych cech, ale ciągle myśli tylko o tym, że jest niższy od innych. Chciałbym móc powiedzieć temu dzieciakowi, żeby przestał nosić buty na wysokiej podeszwie i zamiast tego skupił swoją energię na oryginalnych, niepowtarzalnych cechach, które posiada.

fot. Laura Vanseviciene / „Brat snu”

Jaka potrawa najlepiej definiuje tradycyjną kuchnię Twojego kraju?

Chłodnik buraczany z gorącymi ziemniakami. Jest tani i pyszny. To danie kojarzy się z latem, ze słońcem, z wakacjami.

Jaki jest najbardziej rozpoznawalny artysta, który urodził się w Twoim kraju?

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych litewskich artystów jest Mikalojus Konstantinas Čiurlionis – genialny malarz i muzyk, któremu udawało się namalować dźwięk. Spójrzcie na jego obrazy „Fuga”, wszystkie z serii „Sonata” – to muzyka na płótnie.

Kup bilet na „Brat snu”

O reżyserze

Adomas Juška – ukończył reżyserię teatralną na Litewskiej Akademii Muzyki i Teatru w Wilnie. Jego promotorem był Eimuntas Nekrošius. Na trzecim roku studiów Juška zadebiutował spektaklem „Szwejk” (2018, Jaunimo Teatras), rok później zaprezentował swoją drugą pracę – „Fikcje” (2019, Jaunimo Teatras). W spektaklach tworzonych przez Juškę można dostrzec głęboki filozoficzny kontakt z klasyką światowej literatury, charakteryzuje je dojrzały język reżyserski, pełen refleksji,
symboli i groteski.