Mówicie że mam zrobić miejsce dla przyszłości
A ja nie chcę przyszłości bez niej

  • Nowość
  • Marszałkowska 8

Orfeusz

reż.Anna Smolar
27.02 19:00-21:10
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
28.02 19:00-21:10
  • TR bez barier / Audiodeskrypcja
  • TR bez barier / Napisy
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
01.03 19:00-21:10
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
02.03 15:00-17:10
  • In English – tłumaczenie
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
02.03 19:00-21:10
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
09.05 19:00-21:10
  • TR bez barier / Pętla indukcyjna
Kup bilet
  • Reżyseria

    Anna Smolar

  • Premiera

    30 listopada 2024

  • Czas trwania

    2 godziny 10 minut

  • Bilety

    Bilet normalny: 120 zł
    Bilet ulgowy: 85 zł
    Bilet normalny grupowy (powyżej 10 osób): 105 zł
    Bilet ulgowy grupowy (powyżej 10 osób): 75 zł

O spektaklu

Eurydyka umiera w tragicznych okolicznościach. Orfeusz zostaje sam. Co dalej?

Przez żałobę przechodzimy różnymi drogami. Jedna wiedzie najpierw przez sawanny, potem przez górzyste krajobrazy i morza; inna zaczyna się przy kole podbiegunowym, przechodzi kilka stref czasowych i klimatycznych. Są ludzie, którzy zaczynają ubierać się na czarno. Są tacy, co nie płaczą, choć czują że powinni. 

We współczesnym świecie żałoba została usunięta ze sfery publicznej. Rytuały, które w archaicznych społecznościach miały łączyć jednostkę ze zbiorowością, a przerwane życie z życiem, które dalej się toczy, wygasły lub zostały podważone. Kultura zapomnienia, traktująca żałobę jako anomalię albo przeszkodę na drodze do szczęścia i sukcesu, nie uczy nas tracenia, uniemożliwiając dojrzałą odpowiedź na traumatyczne zbiorowe doświadczenia, takie jak pandemie, katastrofy naturalne czy konflikty wojenne.

W „Orfeuszu” przywołujemy antyczny mit, aby zadać pytanie o sposoby przeżywania utraty, o zapomniane albo nowe rytuały i ich potencjał wydobywania człowieka z samotności. Żałoba interesuje nas tak w wymiarze intymnym, jak i politycznym: podważając wszechobecny nakaz ciągłej produktywności ma przecież w sobie potencjał antysystemowy, a rozmowa o żałobie daje szansę na wzmocnienie relacji społecznych i solidarne przeżywanie bólu. 

Kiedy wychodząc z Hadesu Orfeusz się odwraca, traci Eurydykę na zawsze. Ten gest – najczęściej interpretowany jako chwila słabości – staje się powracającym w przedstawieniu refrenem, wokół którego buduje się teatralna rzeczywistość „Orfeusza” i pogrążonych w żałobie Orfeuszy.

Treści wrażliwe

Spektakl porusza temat śmierci i żałoby.
W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe oraz dym, pojawiają się używki (papierosy, alkohol) oraz wulgaryzmy.

Twórcy i twórczynie

reżyseria: Anna Smolar

scenariusz i dramaturgia: Anna Smolar, Tomasz Śpiewak

monologi i dialogi: Jacek Beler, Jan Dravnel, Mateusz Górski, Natalia Kalita, Anna Smolar, Tomasz Śpiewak, Justyna Wasilewska, Julia Wyszyńska

scenografia i kostiumy: Anna Met

choreografia scen lalkowych: Natalia Sakowicz

muzyka: Enchanted Hunters (Magdalena Gajdzica, Małgorzata Penkalla)

reżyseria światła: Rafał Paradowski

autorka lalki: Olga Ryl-Krystianowska

asystenci reżyserki: Katarzyna Gawryś, Tymoteusz Sarosiek, Wojciech Sobolewski

inspicjentka: Monika Tuniewicz

kierowniczka produkcji: Magda Igielska

 


kierownik techniczny: Michał Golasa
zastępca kierownika technicznego: Andrii Pogorielov
realizatorzy dźwięku: Piotr Domiński, Andrii Pogorielov, Jakub Sapka, Jerzy Szelewicz
realizatorzy światła: Daniel Sanjuan Ciepielewski, Jędrzej Jęcikowski, Konrad Kajak, Kacper Stykowski
charakteryzatorki: Milena Jura, Dominika Zatońska
garderobiane: Elżbieta Kołtonowicz, Teresa Rutkowska
brygadzista sceny: Łukasz Winkowski
rekwizytorzy: Mariusz Basiak, Marcin Puanecki, Tomasz Trojanowski 
montażyści: Mariusz Basiak, Paweł Iwaniuk, Marcin Puanecki, Tomasz Trojanowski, Łukasz Winkowski 
spec. budowy dekoracji, ślusarz: Tomasz Ciężarek
stolarz: Tadeusz Tomaszewski

Proces twórczy spektaklu był wsparty warsztatami prowadzonymi przez Anję Franczak z Instytutu Dobrej Śmierci.

Element kostiumu „sweter Cerbera” został zaprojektowany i wykonany przez Ludmiłę Bubanovą.

Dziękujemy Towarzystwa Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS za udzielenie nieodpłatnej licencji do przekładu na język polski utworu pochodzącego z książki „Tryumf śmierci. Antropologia żałoby” Alfonso M. di Noly.

Galeria

fot. Karolina Jóźwiak

Recenzje

  • Kobiecy Orfeusz to jedna z najlepszych ról Wasilewskiej, a scena z telefonem to najlepsza scena „Orfeusza” Anny Smolar, najnowszej premiery TR Warszawa . To właśnie emocjonalne skondensowanie daje siłę temu spektaklowi.

    Witold Mrozek, Gazeta Wyborcza



Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.

Spektakl jest współfinansowany ze środków otrzymanych od m. st. Warszawa.

Partner premiery


Spektakl bierze udział w 31. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. 

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Adam Karol Drozdowski, Dominik Gac, Anna Pajęcka, Kamila Łapicka, Eryk Maciejowski, Wiktoria Wojas.

Organizatorzy konkursu