01.06.2022
Zapraszamy na wystawę „Sebastian Pawlak: Mapy”, którą można zobaczyć od 1 czerwca do 12 czerwca w Komunie Warszawa. Aktor od lat związany z TR Warszawa przerabia stare szkolne mapy. Maluje je i wykleja. Wykorzystuje do tego prace swojej córki Aurelii, które miksuje ze swoimi rysunkami.
O wystawie
“Sebastian Pawlak nie szuka powrotu do dzieciństwa. To zbyt proste. Owszem, poszukuje aury dzieciństwa, chce się w niej zatopić, ale robi to tak jakby był świadomy, że – jak pisał Walter Benjamin – aura jest zarazem bliskością i dalą, bliskością czegoś, co zasadniczo odległe i niedostępne. Jak mieć kontakt z dzieciństwem? Dziecko go nie ma, bo jest dzieciństwem. Dorosły ma go tylko przez zaprzeczenie, nostalgię albo symptomy nieprzerobionych traum i introjekcji, straconych złudzeń i złamanej naiwności. Poprzez współpracę z córką, dzielenie z nią terytorium wyobraźni Pawlak nawiązuje kontakt również z własnym, oddalającym się dzieciństwem. Obcość dziecka, jego odrębność, pozwala zaś pochylić się – ba, zbliżyć – do minionego czasu własnych dziecięcych inicjacji. W tych atlasach nie chodzi więc o powrót, ale o uwolnienie, a może o wspólne emancypowanie się z oków dziecięco-dorosłego niezrozumienia. O solidarność z dzieciństwem tak utraconym po przebudzeniu do dojrzałości, jak i wytracanym właśnie przez dziecko w szczytowej formie jego estetycznej suwerenności. I jeszcze o wyznaczenie granic kraju, którego wprawdzie nie ma jeszcze na mapie, ale który zjawia się niczym dobry duch i pozwala być przez jakiś czas razem wolnymi.”
(fragment tekstu Pawła Mościckiego “Aura i duchy”)
Sebastian Pawlak
Sebastian Pawlak jest członkiem zespołu TR Warszawa od 2008 roku. Ukończył Szkołę Aktorską SPOT w Krakowie i zdał aktorski egzamin eksternistyczny w Warszawie. Debiutował w Teatrze Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana w Będzinie, po czym został członkiem zespołu Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego w czeskim Cieszynie. W latach 2001-2006 występował na scenie Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, a następnie Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (2006-2008).
W Teatrze im. W. Bogusławskiego współpracował z Robertem Czechowskim, Agatą Dudą-Gracz, Mają Kleczewską i Michałem Siegoczyńskim. W Starym Teatrze zagrał m.in. w „Przedtem/potem” (2006) Pawła Miśkiewicza , „Zaratustrze” (2007) Krystiana Lupy, „Lulu” (2007) Michała Borczucha oraz w spektaklach Mai Kleczewskiej: „Sen nocy letniej” (2006), „Zbombardowani” (2007). Współpracę z Mają Kleczewską kontynuował w spektaklach: „Babel” (2010) w Teatrze Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy i „Oresteja” (2012) w Teatrze Narodowym.
Ma w dorobku także role filmowe. Zagrał m.in. w :,,Czeka na nas świat” Roberta Krzempka (2006), ,,Pokocie” Agnieszki Holland (2017), „Eterze” Krzysztofa Zanussiego (2018), ,,Mowie ptaków” Xawerego Żulawskiego (2019), ,,25 lat niewinności” Janka Holoubka (2020), ,,Erotice 2020″, „Jeśli będziesz długo siedział w ciszy przyjdą po ciebie inne zwierzęta” Jagody Szelc (2021), ,,W domu: Korona killer” Magnusa von Horna (2021), ,,Jakoś to będzie” Sylwestra Jakimowa (2021) oraz ,,Żeby nie było śladów” Janka P. Matuszynskiego (2021).
W 2002 roku za główną rolę w spektaklu „Kaligula” Roberta Czechowskiego otrzymał wyróżnienie podczas 42. Kaliskich Spotkań Teatralnych. W 2004 roku za recital „Wieje” został nagrodzony podczas 38. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora oraz otrzymał nagrodę specjalną jury na 44. KST. Na tym samym festiwalu otrzymał nagrodę dziennikarzy za rolę Orlanda w „Jak wam się podoba” w reż. Roberta Czechowskiego, a w plebiscycie publiczności został wybrany najpopularniejszym aktorem sezonu w Teatrze im. W. Bogusławskiego. W 2006 roku na 46. KST zdobył nagrodę za tytułową rolę w spektaklu „Woyzeck” Mai Kleczewskiej.
