Na ciemnym tle popiersie kobiety. Krótkie, ciemne włosy. Biała miękka bluzka z czerwoną aplikacją pod szyją. Ręce w białych rękawiczkach skrzyżowane na piersi.

„Onko” — wywiady i rozmowy

Weronika Szczawińska: (…) Chodzi o rozpoznanie obszarów, miejsc, gdzie jako ludzie wchodzimy w performans społeczny, który właśnie nas instytucjonalnie poniża. Dla mnie było ważne, jak pogodzić się z byciem pacjentką bez tego poczucia poniżenia. To nie jest tylko kwestia ochrony zdrowia, bo ja mam przeważająco bardzo dobre doświadczenie z ochroną zdrowia, ale najgorsze są te rakowe klisze, które mamy w głowach. Sebastian to przełożył na sztukę i swoje bogate doświadczenie. I tak mamy nasz podwójny moment bezczelnej niepodległości w tym spektaklu.

Rozmowa Katarzyny Lemańskiej z Weroniką Szczawińską, “Higiena (współ)pracy”, “Performer”

Weronika Szczwińska: (…) Dużo się teraz mówi, że wszystko jest zamknięte w polityce tożsamościowej, i każdy będzie już siedział w swoim: feministki w feminizmie, osoby nieheteronormatywne, grupy etniczne i tak dalej.

Wydało mi się to ciekawe – porozmawiajmy o kobiecym doświadczeniu, „upłciowionej” chorobie, zapraszając do tego mężczyzn. Sebastian Pawlak to aktor dysponujący niesamowicie nowoczesnym warsztatem — i teatralnym, i performerskim, bardzo mocno osadzonym w ciele. Dopiero później pojawił się pomysł, że może ja też będę na scenie – i to wyszło z moich rozmów z TR Warszawa. W czasie choroby to ja byłam osobą, którą się opiekowano, a teraz ja jestem osobą, która się zajmuje kimś na scenie.

Rozmowa Witolda Mrozka z Weroniką Szczawińską, “Znana reżyserka wystawia komedię o raku. „Kalkulator powiedział, że mam wysokie szanse przeżycia”, “Gazeta Wyborcza”

Mike Urbaniak: Do czego może się przydać choroba nowotworowa?

Weronika Szczawińska: Może się przydać do przewartościowania pewnych rzeczy, do spojrzenia na nie trochę inaczej. Zdaję sobie sprawę, że to brzmi banalnie, że da się tak powiedzieć o każdym doświadczeniu, ale w tym przypadku widzę to jako głęboką kwestię tożsamościową, którą musisz wziąć na klatę, bo siedzisz w tym po uszy. Moja choroba nowotworowa przydała mi się do przemyślenia tak fundamentalnych kwestii jak choroba i zdrowie. Wcześniej uważałam, że są one od siebie bardzo mocno odgraniczone. Dzisiaj wiem, że to nieprawda. Tak naprawdę większość z nas nie jest do końca zdrowa, zdrowie jest raczej naszą fantazją o byciu zdrowymi.

Rozmowa Mike Urbaniaka z Weroniką Szczawińską, “Weronika Szczawińska: Nie potrafimy o raku rozmawiać, co ma niejednokrotnie konsekwencje wręcz komediowe.”, “Wysokie Obcasy”