Na podstawie dramatu Antona Czechowa

  • ATM Studio

3SIOSTRY

reż.Luk Perceval

Produkcja TR Warszawa, koprodukcja z Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Kup bilet
  • Adaptacja i reżyseria

    Luk Perceval

  • Premiera

    Warszawa: premiera 20 czerwca 2021, TR Warszawa/ATM Studio

    Kraków: 15 maja 2021 odbył się pierwszy spektakl z udziałem publiczności w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

  • Czas trwania

    ok. 2 godz. 10 min

  • Bilety
    Bilet normalny: 100 zł
    Bilet ulgowy: 75 zł
    Bilet normalny grupowy (powyżej 10 osób): 80 zł
    Bilet ulgowy grupowy (powyżej 10 osób): 60 zł
Uwaga!

Spektakl jest przeznaczony dla osób powyżej 16. roku życia.

O spektaklu

Trzy siostry, tęskniące za minionym życiem w wielkim mieście. Trzy stare kobiety, próbujące zatrzymać czas. Trzy kobiety, wypędzone z raju dzieciństwa. Czas i wojna zabrały im wszystko. Do świata, który utraciły, nie kursują żadne linie lotnicze. Można się tam dostać jedynie na pokładzie własnej, zawodnej pamięci.

Luk Perceval – belgijski reżyser, jeden z najważniejszych współczesnych twórców teatru realizuje swój spektakl pierwszy raz w Polsce w ramach linii międzynarodowej TR Warszawa. Oparte na motywach dramatu Antona Czechowa “3SIOSTRY” to portret starzejącej się Europy, która nie chce się poddać upływowi czasu. Rutynę codziennego życia tytułowych bohaterek przerywa próba przywołania wydarzeń z przeszłości. W metaforycznym domu opieki starzejąca się Europa konfrontuje się z nową energią imigrantów. Co wynika z tego spotkania? Jakie są polityczne i społeczne konsekwencje starzenia się całych społeczeństw? Jak radzimy sobie ze starością, utratą pamięci, idealizowaną przeszłością?

Temat przemijania, charakterystyczny dla dramaturgii Czechowa, nigdy nie był tak aktualny, jak dzisiaj, kiedy wali się stary porządek świata, a nowy jeszcze się nie wykształcił. Pandemia dodała do problematyki starzenia się i przemijania jeszcze jeden aspekt: izolację osób starszych. Siostry Prozorow są rozbitkami czasu, zamkniętymi na wyspie pamięci. Żyją przeszłością, niezdolne do konfrontacji z teraźniejszością. Czego boją się główne bohaterki i za czym tęsknią? Czego my sami się boimy i za czym tęsknimy?

Luk Perceval prowadził zajęcia jogi na sali warsztatowej TR Warszawa/Marszałkowska 8, które były transmitowane na stronie: crowdcast.io/lukperceval i dostępne dla publiczności. Zajęcia były częścią przygotowania aktorskiego do spektaklu. 

Opis spektaklu w tekście łatwym do zrozumienia i czytania (ETR)

O reżyserze

Luk Perceval – flamandzki aktor i reżyser. Po studiach w Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii rozpoczął pracę jako aktor w zespole Koninklijke Nederlandse Schouwburg (KNS). W 1984 roku wraz z Guyem Joostenem założył Blauwe Maandag Compagnie (BMC) w Gent. W 1998 roku został dyrektorem artystycznym teatru Het Toneelhuis, który powstał z połączenia zespołów BMC z Gentu i KNS z Antwerpi. Od 2005 reżyserował głównie w Niemczech: najpierw jako reżyser rezydent w berlińskim Schaubühne am Lehniner Platz, potem jako główny reżyser Thalia Theater w Hamburgu (2009-2014). Od 2019 jest artystą rezydentem NT Gent. Do jego najważniejszych inscenizacji należą: „SCHLACHTEN!” (Schauspiel Hamburg), „Wiśniowy sad” (Schauspielhaus Hannover 2001), „Traum im Herbst” (Münchner Kammerspiele 2001), „Das kalte Kind” (Schaubühne Berlin 2002), „Otello” (Münchner Kammerspiele 2003), „Tristan i Izolda” (Staatsoper Stuttgart 2004). Jego najnowsze produkcje to m.in. „Zola Maraton” (Ruhrtriennale, Thalia Theater, Hamburg 2017), „Romeo i Julia” (BDT, Petersburg 2018), trylogia „The Sorrows of Belgium” (NT Gent, 2019). W Polsce spektakle Luka Percevala prezentowane były gościnnie na międzynarodowych festiwalach w Gdańsku, Krakowie, Poznaniu, Toruniu, Warszawie i Wrocławiu. Do tej pory publiczność w Polsce miała okazję zobaczyć 6 jego przedstawień: „Wujaszka Wanię” (podczas 3. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog, Wrocław 2005), „Andromachę” (podczas festiwalu Baz@rt, Kraków 2005), „Śmierć komiwojażera” (podczas 17. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego KONTAKT 2007), „Penthesileę” (prezentowany gościnnie w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy, 2008), „The Truth about the Kennedys” (podczas Malta Festival Poznań 2010) i „Hamleta” (podczas 16. Festiwalu Szekspirowskiego, Gdańsk 2012). „3SIOSTRY” w TR Warszawa będą pierwszą pracą Luka Percevala zrealizowaną z polskim zespołem teatralnym.

Lustrzana ściana. W niej odbicie projekcji wiejskiego pejzażu i kilku osób. Po lewej przewrócone krzesło.
Brunetka we wzorzystej, zielono-białej halce na ramiączkach, stoi przed lustrem, odwrócona lewym bokiem. Ma złożone dłonie na wysokości brzucha.
W tle wielkie lustro. W nim odbicie projekcji kłębiącego się robactwa i kilku osób. Na środku siedzi na podłodze mężczyzna. Na jego nogach, leży na brzuchu kobieta.
Z tyłu oświetlona chmura dymu. Z przodu mężczyzna na wózku inwalidzkim. Dalej siedząca siwa kobieta i trzy osoby stojące. Wszystko odbija się w wielkim lustrze po lewej.
W ścianie z lustrem odbicie projekcji skłębionej materii. Cztery osoby siedzą jedna stoi. Wszyscy wpatrzeni w lustro.
01

fot. Monika Stolarska

Twórcy i twórczynie

Spektakl na podstawie dramatu Antona Czechowa „Trzy siostry”.

 

reżyseria: Luk Perceval

scenografia, wideo: Philip Bussmann

kostiumy: Annelies Vanlaere

reżyser światła: Mark Van Denesse

muzyka: Karol Nepelski

tłumaczenie scenariusza: Karolina Bikont

współpraca dramaturgiczna: Roman Pawłowski

asystenci reżysera: Alek Niemiro, Aleksandra Śliwińska, Amanda Mincewicz, Maja Wisła-Szopińska

asystent literacki: Jacek Telenga

asystentka kostiumografki: Karolina Bramowicz

Realizacja

Produkcja: Karolina Pająk-Sieczkowska, Magda Igielska

Inspicjent: Wojciech Sobolewski

Recenzje

  • Może to spektakl o starzejących się Polakach, którzy stanowią dziś margines Europy, a żyjąc w groteskowym państwie z tektury, widzą w lustrze swoją urojoną potęgę oraz wyimaginowane znaczenie? A może szerzej: o starzejącej się, zapatrzonej w iluzję swojej władzy i potęgi Europie, tkwiącej na peryferiach świata, w którym to, co ważne, odbywa się teraz na zupełnie innych scenach? A może to po prostu spektakl o współczesnym człowieku, który nie może odnaleźć się w złożonym z fałszywych narracji świecie?

    Tomasz Domagała, domagalasiekultury.pl

  • W oryginale schyłkowe trwanie dotyczy egzystencji konkretnych ludzi, a zarazem odchodzącej formacji kulturowej czy klasy społecznej – rosyjskiej szlachty, u Percevala staje się jakby mechanizmem odgrywania z wygasającej pamięci ciągle tego samego scenariusza, kulturowego wzorca, zapatrzenia w niego – i zarazem w siebie, bo bez kulturowego wzorca nie ma i nas.

    Witold Mrozek, Wyborcza.pl

Produkcja TR Warszawa, koprodukcja z Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Wsparcie ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.

Partner spektaklu

Zobacz również

Organizator