Jeśli milczenie jest złotem, to rodzina jest bogata.
-
Reżyseria
Katarzyna Minkowska
-
Premiera
9 lutego 2024
-
Czas trwania
2 godz.
-
Bilety
Bilet normalny: 120 zł
Bilet ulgowy: 85 zł
Bilet normalny grupowy (powyżej 10 osób): 105 zł
Bilet ulgowy grupowy (powyżej 10 osób): 75 zł
Obsada
O spektaklu
Reżyserka Katarzyna Minkowska oraz dramaturg Tomasz Walesiak na potrzeby spektaklu stworzyli oryginalny scenariusz – portret rodziny w wielopokoleniowym kryzysie.
Jest to opowieść o niemożliwych do zrozumienia decyzjach. O rodzinie, której najtrudniej wybaczyć i o potrzebie akceptacji wpisanej w rodzinne relacje. O tym, jacy bywamy śmieszni w sytuacjach, które nas przerastają i jak wiele jesteśmy w stanie znieść, zanim zdecydujemy się cokolwiek zmienić. I o odważnych czynach, które bywają określane jako tchórzliwe, w zależności od tego, kto patrzy i z jakiego powodu potrzebuje je nazwać.
Tragedia sprawia, że członkowie rodziny spotykają się w rodzinnym domu. Dla jednych jest to trudny
powrót po długiej nieobecności, inni trwają w tym miejscu od dziesięcioleci. Jak rozmawiać o czymś, czego nie da się zaakceptować? Jak nawiązać kontakt z osobą, która teoretycznie jest ci bliska, ale tak niewiele o niej wiesz? Bohaterowie i bohaterki zmagając się z sytuacją, powołują kolejne i kolejne narracje na jej temat. Cofają się w przeszłość, ingerują w sieci własnych wspomnień. Kładą kolejne warstwy snów i fantazji na trudnej do zniesienia rzeczywistości. Paliwem ich nadziei i koszmarów są strach, bajki, gry wideo i religia. Wewnętrzne światy mieszają się ze sobą, tworząc wir wyobrażeń. Czy zaryzykujesz i dasz mu się porwać, żeby poznać odpowiedź na pytania: kim jesteś, co cię ukształtowało i dlaczego tak bardzo się boisz?
Prosimy o punktualne przybycie. Po rozpoczęciu spektaklu osoby spóźnione nie będą wpuszczane na widownię.
W spektaklu pojawia się temat śmierci samobójczej, w tym samobójstwo nastoletniej osoby, które jest słownie opisane, ale nie jest pokazywane na scenie. Pojawiają się także używki (nadużywanie alkoholu i leków oraz papierosy), używany jest wulgarny język, a w relacjach przejawia się przemoc psychiczna. W materiałach wideo pojawia się wąż i myszy.
Spektakl rekomendowany jest dla osób dorosłych.
Twórcy i twórczynie
reżyseria, scenariusz, scenografia: Katarzyna Minkowska
scenariusz, dramaturgia: Tomasz Walesiak
scenografia: Łukasz Mleczak
kostiumy: Jola Łobacz
wideo: Agata Rucińska
kompozytor: Wojciech Frycz
choreografia: Krystyna Lama Szydłowska
reżyseria światła: Paulina Góral
operator kamery live, autor zdjęć i wideo do spektaklu: Janusz Szymański
asystent reżyserki: Wojciech Sobolewski
inspicjent: Piotr Piotrowicz
kierowniczka produkcji: Aleksandra Szklarczyk
asystent kompozytora: Maciej Synowiec
W spektaklu wykorzystany został obraz namalowany przez Sebastiana Pawlaka, który jest opracowaniem autorskim zdjęcia wykonanego przez Zofię Rydet. TR Warszawa dziękuje za udostępnienie zdjęcia Fundacji im. Zofii Rydet.
Galeria
fot. Wojtek Sobolewski
-
W „Kiedy stopnieje śnieg” też płyniemy za niby błahymi, codziennymi zdarzeniami, odbieramy emocje wybijające z banalnych pogawędek czy żenujących – i tym bardziej bolesnych – kłótni. Przejmujący finał emocjonalną intensywnością przypomina zaś trochę teatr. Tyle że stawki, o które grają postaci Minkowskiej i Walesiaka są bardziej codzienne, bliższe życiu – co nie znaczy, że mniej dramatyczne. Warto poświęcić im czas.
-
Kolejny udany spektakl Katarzyny Minkowskiej przygotowany w autorskim tandemie z Tomaszem Walesiakiem. (…) Wynaleziona dla tego spektaklu konwencja pozwala wniknąć bez uprzedzeń i z góry przyjętych odpowiedzi we wnętrze rodziny w kryzysie w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, jak dalej żyć. Powstał zespołowy spektakl – dająca do myślenia opowieść o tym, kim jesteśmy dla siebie i najbliższych, często tak naprawę nieznanych i obcych.
-
„Kiedy stopnieje śnieg” to spektakl gęsty, nieprzyjemnie dotykający, podskórnie gryzący, bo pokazuje jak wiele niewygodnych rzeczy potrafimy zamiatać pod dywan, ukrywać latami, jak bardzo nie potrafimy rozmawiać z najbliższymi nam osobami.
-
Przejmujące studium domowej traumy – rodzinna tragedia odkrywa mocno skrywane problemy, resentymenty i spory. Wyciągnięty prosto z życia tekst, połączony z niezwykle sugestywną, naturalną grą aktorską, mocno nastrojową muzyką i pokazywanymi na kilku ekranach prawdziwymi filmami z domowego archiwum, przynoszą efekt niezwykłego, poruszającego autentyzmu – oglądając ten spektakl można mieć wrażenie, że trafiło się na imprezę własnej rodzinny, gdzie wywleka się i wałkuje bardzo poważne problemy.
Partner spektaklu
Patroni medialni spektaklu
