Tak jak w „2020: Burza”, świat się stale zmienia. Ale dokąd porwie nas ta zmiana? Podczas warsztatów zaproponujemy odważne spojrzenie na współczesny świat antropocenu i kryzysu klimatycznego, tworzenie mapy własnych postaw i emocji wobec tych zjawisk, a także uważne posłuchanie, jak odnoszą się do tego inni. W palecie klimatycznych, ziemskich terra-emocji jest smutek i nostalgia z powodu utraty świata przyrody i całych ekosystemów, lęk wobec coraz bardziej apokaliptycznych wizji przyszłości, zawstydzenie naszym własnym współudziałem, furia wobec sił, które skazują nas na inny świat, niż taki, jaki chcielibyśmy, aby był, a także rozmaite ustosunkowania się wobec działania, i nie działania, siły i bezsilności jednostki wobec planetarnej zmiany. 

W ostatniej części warsztatu przyjrzymy się też motywom etycznym i filozoficznym postawom wobec
(nie)działania. Wspólnie zastanowimy się nad tym, czy przyroda sama w sobie jest argumentem do
działania, czy też źródłem moralnych postaw wobec środowiska jest raczej własny charakter; skłonności ku czynieniu dobra, np. kompetencje moralne zwane też cnotami ekologicznymi. Zagłębimy się w świat wartości ekologicznych, takich jak na przykład odpowiedzialność za przyszłe pokolenia i integralność świata przyrodniczego czy sprawiedliwość klimatyczna.