-
Reżyseria
Kornél Mundruczó
-
Scenariusz
Kata Wéber / Kornél Mundruczó
-
Reżyser streamingu
Nicolas Villegas
-
Premiera
20 września 2012
-
Czas trwania
2 godz. 15 min (bez przerwy)
-
Retransmisja streamingu w TR Online
29.90 zł
O spektaklu
Sylwestrowy wieczór. W niepokojącej scenerii hali przemysłowej przerobionej na prywatny szpital gdzieś na uboczu Warszawy zbierają się obce sobie rodziny. Wspólnie pożegnają nie tylko stary rok – ale też swoich bliskich, dla których będzie to ostatni dzień życia.
Przesympatyczna pielęgniarka Marta przygotowuje w fiolkach śmiertelny środek Nembutal. Doktor Piotr drukuje potrzebne do dokonania procedury zaświadczenia. Właściciel kliniki, Ryszard, umila ostatnie chwile pacjentów puszczając z kompaktu operetkę „Zemsta Nietoperza” (choć niektórzy pewnie woleliby słuchać przy tym motywu ze „Star Wars”).
Kornél Mundruczó wraz z zespołem TR Warszawa realizuje klasyczną operę buffo. Sięgając po utwór, który powstał równolegle z ogłoszeniem przez Nietzschego śmierci Boga, węgierski reżyser podejmuje temat “śmierci bez Boga” i zadaje nieśmiertelne pytanie: Kto decyduje o naszym życiu? Kto decyduje o naszym cierpieniu? Kto akceptuje nasz wybór? I czy w ogóle mamy jakiś wybór?
W spektaklu użyte są światła stroboskopowe oraz występują sceny nagości.
Rozmowa z twórcami
Po streamingu „Nietoperza” odbyła się rozmowa z twórcami i twórczyniami spektaklu, którą poprowadziła Magdalena Sendecka. Retransmisja nie uwzględnia rozmowy, jednak można obejrzeć ją oddzielnie i bezpłatnie na platformie TR Online. Dostęp do rozmów po streamingach jest nieograniczony.
Prowadząca spotkanie Magdalena Sendecka to filmoznawczyni, publicystka, psychoterapeutka. Absolwentka filmoznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i Szkoły Psychoterapii w Krakowskim Centrum Psychodynamicznym. Członkini i ekspertka Stowarzyszenia Filmowców Polskich, redaktorka Miesięcznika „Kino”. Współpracowała z TVP Kultura („Tygodnik Kulturalny”), Polskim Radiem oraz Szkołą Wajdy. W 2012 została kuratorką programu filmowego Teatru Starego w Lublinie. w 2012 roku, prowadziła także warsztaty filmoznawcze podczas wielu wydarzeń filmowych, m.in. Letniej Akademii Nowych Horyzontów. Była także jurorką szeregu konkursów i festiwali filmowych, m.in. 7. konkursu Mazowieckiego Funduszu Filmowego (2017), Mazowieckiego Konkursu Scenariuszowego Script Wars; w latach 2013 i 2015 zasiadała w Kapitule Nagród Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, a w 2016 roku była członkinią komisji eksperckiej PISF. Jest stałą recenzentką Nowego Tygodnika Kulturalnego. Prowadzi także praktykę psychoterapeutyczną.
Obsada
Twórcy i twórczynie
reżyser: Kornél Mundruczó
scenariusz: Kata Wéber / Kornél Mundruczó
przekład: Jolanta Jarmołowicz
scenografia i kostiumy: Márton Ágh
muzyka: János Szemenyei
dramaturg: Gábor Thury
światło i video: Kornél Mundruczó
Realizacja
asystent reżysera: Paweł Kulka
asystentka scenografa: Maja Skrzypek
Galeria
fot. Kuba Dąbrowski
Recenzje
-
“Powiedzieć, że spektakl Mundruczó jest doskonały, to nic nie powiedzieć. To nieustanny taniec na ostrzu noża, piruet nad brzegiem przepaści, wyścig na granicy powagi i kompromitacji. Aktorzy zaskakują wszechstronnością, płynnie przechodzą od gry realistycznej do sztucznej, operetkowej konwencji. Nastrój zmieniają jak za naciśnięciem guzika na pilocie, doprowadzając publiczność do całkowitej konfuzji. Mają w sobie żartobliwą powagę i poważny żart.”
-
“Mundruczó dokonuje rzeczy niezwykłej. Rozpętując muzyczno-teatralny żywioł, sprawia, że śmierć przegląda się w idiotycznej operetce. (…) Można pochłaniać Nietoperza jak perwersyjną grę, naznaczoną straszliwym piętnem rozrywkę. Ale tak się udaje niedługo. Potem przychodzą myśli: a może Kornél Mundruczó otworzył szczelnie dotąd zaryglowane w polskim teatrze drzwi do poważnych tematów, o których można mówić z dystansem, w atrakcyjnej formie, a jednocześnie serio?”
Wyjazdy
6. Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Boska komedia” (15.12.2013)
53. Kaliskie Spotkania Teatralne (11.05.2013)
VI Festiwal Wybrzeże Sztuki, Gdańsk (28-29.04.2013)
Partnerzy
-
Spektakl powstał we współpracy z Węgierskim Instytutem Kultury w Warszawie i został dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.