Na podstawie dramatu Antona Czechowa

  • Inna lokalizacja
  • Wyjazdy

3SIOSTRY – 14. Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia

reż.Luk Perceval

Produkcja TR Warszawa, koprodukcja z Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Kup bilet

O spektaklu

Podróż do Moskwy przestała być problemem, od kiedy do stolicy Rosji można polecieć za 99 euro. Dzisiaj córki generała Prozorowa, bohaterki dramatu Czechowa, nie tęsknią już za Moskwą – tęsknią za minionym czasem młodości. Tanie linie nie kursują w tym kierunku… można się tam dostać jedynie na pokładzie własnej, zawodnej pamięci.

Luk Perceval – belgijski reżyser, jeden z najważniejszych współczesnych twórców teatru realizuje swój spektakl pierwszy raz w Polsce w ramach linii międzynarodowej TR Warszawa. Oparte na motywach dramatu Antona Czechowa “3SIOSTRY” to portret starzejącej się Europy, która nie chce się poddać upływowi czasu. Rutynę codziennego życia tytułowych bohaterek przerywa próba przywołania wydarzeń z przeszłości. W metaforycznym domu opieki starzejąca się Europa konfrontuje się z nową energią imigrantów. Co wynika z tego spotkania? Jakie są polityczne i społeczne konsekwencje starzenia się całych społeczeństw? Jak radzimy sobie ze starością, utratą pamięci, idealizowaną przeszłością?

Temat przemijania, charakterystyczny dla dramaturgii Czechowa, nigdy nie był tak aktualny, jak dzisiaj, kiedy wali się stary porządek świata, a nowy jeszcze się nie wykształcił. Pandemia dodała do problematyki starzenia się i przemijania jeszcze jeden aspekt: izolację osób starszych. Siostry Prozorow są rozbitkami czasu, zamkniętymi na wyspie pamięci. Żyją przeszłością, niezdolne do konfrontacji z teraźniejszością. Czego boją się główne bohaterki i za czym tęsknią? Czego my sami się boimy i za czym tęsknimy?

Luk Perceval prowadzi zajęcia jogi na sali warsztatowej TR Warszawa/Marszałkowska 8, które są transmitowane na stronie: crowdcast.io/lukperceval i dostępne dla publiczności. Zajęcia są częścią przygotowania aktorskiego do spektaklu. 

O reżyserze

Luk Perceval – flamandzki aktor i reżyser. Po studiach w Koninklijk Vlaams Conservatorium w Antwerpii rozpoczął pracę jako aktor w zespole Koninklijke Nederlandse Schouwburg (KNS). W 1984 roku wraz z Guyem Joostenem założył Blauwe Maandag Compagnie (BMC) w Gent. W 1998 roku został dyrektorem artystycznym teatru Het Toneelhuis, który powstał z połączenia zespołów BMC z Gentu i KNS z Antwerpi. Od 2005 reżyserował głównie w Niemczech: najpierw jako reżyser rezydent w berlińskim Schaubühne am Lehniner Platz, potem jako główny reżyser Thalia Theater w Hamburgu (2009-2014). Od 2019 jest artystą rezydentem NT Gent. Do jego najważniejszych inscenizacji należą: „SCHLACHTEN!” (Schauspiel Hamburg), „Wiśniowy sad” (Schauspielhaus Hannover 2001), „Traum im Herbst” (Münchner Kammerspiele 2001), „Das kalte Kind” (Schaubühne Berlin 2002), „Otello” (Münchner Kammerspiele 2003), „Tristan i Izolda” (Staatsoper Stuttgart 2004). Jego najnowsze produkcje to m.in. „Zola Maraton” (Ruhrtriennale, Thalia Theater, Hamburg 2017), „Romeo i Julia” (BDT, Petersburg 2018), trylogia „The Sorrows of Belgium” (NT Gent, 2019). W Polsce spektakle Luka Percevala prezentowane były gościnnie na międzynarodowych festiwalach w Gdańsku, Krakowie, Poznaniu, Toruniu, Warszawie i Wrocławiu. Do tej pory publiczność w Polsce miała okazję zobaczyć 6 jego przedstawień: „Wujaszka Wanię” (podczas 3. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog, Wrocław 2005), „Andromachę” (podczas festiwalu Baz@rt, Kraków 2005), „Śmierć komiwojażera” (podczas 17. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego KONTAKT 2007), „Penthesileę” (prezentowany gościnnie w Teatrze Dramatycznym m. st. Warszawy, 2008), „The Truth about the Kennedys” (podczas Malta Festival Poznań 2010) i „Hamleta” (podczas 16. Festiwalu Szekspirowskiego, Gdańsk 2012). „3SIOSTRY” w TR Warszawa będą pierwszą pracą Luka Percevala zrealizowaną z polskim zespołem teatralnym.

Napisy angielskie będą wyświetlane 7 listopada.

Lustrzana ściana. W niej odbicie projekcji wiejskiego pejzażu i kilku osób. Po lewej przewrócone krzesło.
Brunetka we wzorzystej, zielono-białej halce na ramiączkach, stoi przed lustrem, odwrócona lewym bokiem. Ma złożone dłonie na wysokości brzucha.
W tle wielkie lustro. W nim odbicie projekcji kłębiącego się robactwa i kilku osób. Na środku siedzi na podłodze mężczyzna. Na jego nogach, leży na brzuchu kobieta.
Z tyłu oświetlona chmura dymu. Z przodu mężczyzna na wózku inwalidzkim. Dalej siedząca siwa kobieta i trzy osoby stojące. Wszystko odbija się w wielkim lustrze po lewej.
W ścianie z lustrem odbicie projekcji skłębionej materii. Cztery osoby siedzą jedna stoi. Wszyscy wpatrzeni w lustro.
01

fot. Monika Stolarska

Twórcy i twórczynie

Realizacja

Recenzje

  • Może to spektakl o starzejących się Polakach, którzy stanowią dziś margines Europy, a żyjąc w groteskowym państwie z tektury, widzą w lustrze swoją urojoną potęgę oraz wyimaginowane znaczenie? A może szerzej: o starzejącej się, zapatrzonej w iluzję swojej władzy i potęgi Europie, tkwiącej na peryferiach świata, w którym to, co ważne, odbywa się teraz na zupełnie innych scenach? A może to po prostu spektakl o współczesnym człowieku, który nie może odnaleźć się w złożonym z fałszywych narracji świecie?

    Tomasz Domagała, domagalasiekultury.pl

  • W oryginale schyłkowe trwanie dotyczy egzystencji konkretnych ludzi, a zarazem odchodzącej formacji kulturowej czy klasy społecznej – rosyjskiej szlachty, u Percevala staje się jakby mechanizmem odgrywania z wygasającej pamięci ciągle tego samego scenariusza, kulturowego wzorca, zapatrzenia w niego – i zarazem w siebie, bo bez kulturowego wzorca nie ma i nas.

    Witold Mrozek, Wyborcza.pl

Produkcja TR Warszawa, koprodukcja z Narodowym Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Wsparcie ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.

Partner spektaklu

Zobacz również