• Marszałkowska 8
  • Spotkanie

Słuchajcie! Młode głosy w Międzynarodowy Dzień Teatru

Otwarte spotkanie po spektaklu „2030”
  • Kiedy?

    27 marca 2024, ok godz. 20.30

  • Gdzie?

    TR Warszawa / Marszałkowska 8

  • Prowadzenie

    Marek Zieliński

  • Goście_gościnie

    aktorzy_aktorki „2030” wraz z publicznością

O spotkaniu

Zapraszamy na rozmowę o przyszłości w teatrze i teatrze przyszłości – o tym, jaki może być i jaki chcemy, by był. W Międzynarodowy Dzień Teatru wsłuchamy się w młode głosy, które reprezentują dziś potrzeby, lęki i marzenia nowego pokolenia. W bezpiecznej przestrzeni sceny wspólnie z ekipą aktorską partycypacyjnego spektaklu „2030” będziemy fantazjować, spekulować i wyobrażać sobie horyzont przyszłości.

Spróbujemy ze sobą pobyć, posłuchać się nawzajem i wejść ze sobą w dialog. Zastanowimy się nad tym, co młode pokolenie chce zmienić w dzisiejszym modelu teatru, a co wolałoby zachować. Porozmawiamy też o tym, co zmieniło się w ich wizji przyszłości i teatru od daty premiery spektaklu w czerwcu 2023 roku oraz czy wydarzenie teatralne może być prefiguracją nowych, alternatywnych modeli społecznego współbycia.

Teatr partycypacyjny otwiera pole spotkania i wymiany doświadczeń między osobami, które być może nie spotkałyby się w innych okolicznościach. Sprzyja tworzeniu sytuacji opartych na relacyjności, współpracy, dzieleniu się wiedzą, doświadczeniami, perspektywami. Daje też wgląd w obowiązującą w teatrze kulturę pracy oraz w utrwalone hierarchie i zależności, będące częścią teatru jako instytucji i zbioru praktyk. Pozwala też teatrowi przygotować się na zmiany generacyjne i estetyczne, na nowe wrażliwości i kanały komunikacji.

Spotkanie po spektaklu poprowadzi Marek Zieliński, osoba aktorska grająca w „2030” i studiująca dramaturgię w Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie.

fot. Wojciech Sobolewski

O spektaklu

W 2030 roku nie będziemy już młodzieżą. Miasto będzie inne. Inne problemy, inne rozwiązania. Inna atmosfera. Jako grupa młodzieży spotykającej się w TR Warszawa w 2023 roku chcemy zostawić po sobie wspomnienie naszej opowieści o mieście z tu i teraz. Opowieści jak najbardziej subiektywnej, opartej o nasze potrzeby, wspomnienia i doświadczenia. A może nie cała ta opowieść jest prawdziwa? Może niektóre jej elementy są zmyślone, a niektóre są żartem, fantazją, życzeniowym stwarzaniem rzeczywistości? Może nawet nie chcemy odróżniać, których rzeczy doświadczyliśmy w tym mieście, których na scenie, a których w wyobraźni? Ale wszystkimi chcemy się z wami podzielić, żebyście mogli zabrać je do roku 2030. O ile taki w ogóle będzie.

Więcej o spektaklu