12.09.2023
Podczas konferencji prasowej 12 września br. ogłosiliśmy założenia programowe i plany repertuarowe na sezon 2023/2024. Zachęcamy do zapoznania się ze szczegółami i zapraszamy na nadchodzące premiery.
PREMIERY SEZONU 2023/24
„MIASTO KOBIET” – reż. Emma Hütt
20 października w ramach programu Debiut TR zobaczymy spektakl „Miasto Kobiet”, inspirowany „Księgą o Mieście Pań” Krystyny de Pizan, w reżyserii Emmy Hütt, młodej reżyserki z Berlina studiującej w Instytucie Stosowanych Studiów Teatralnych w Giessen, która została laureatką nagrody Debiut TR podczas 12. Forum Młodej Reżyserii w Krakowie w listopadzie 2022 roku.
Krystyna de Pizan napisała „Księgę o Mieście Pań” w 1405 roku i jako pierwsza z taką mocą zakwestionowała obraz świata ukształtowany i zdominowany przez mężczyzn, a dekonstruując stereotypy na temat kobiet i opierając się na przykładach postaci historycznych dała kobietom ich herstorie. Nawoływała również do stworzenia fikcyjnego, utopijnego miasta, budując je za pomocą języka i narzędzi do walki o samostanowienie kobiet. W swoim „Mieście kobiet” Emma Hütt tworzy jego nowy mit, odkrywając coś tylko pozornie przestarzałego – średniowieczne świadectwo feministycznej samowoli. Reżyserka wraz z zespołem uruchamiają w spektaklu figurę autorki, która siedzi w domu i wyobraża sobie trzy boginie ukazujące jej drogę do świata, który nie dąży do niszczenia innych. Wyobraża sobie budowanie twierdzy, w której będą bezpieczne. Kto może zbudować takie miejsce i dla kogo? Emma Hütt sięga po fikcyjne, filozoficzne, biograficzne i historyczne tropy, przeplatając je ze średniowiecznymi, biblijnymi i popkulturowymi odniesieniami i ogłasza Warszawę miastem kobiet.
OBSADA: Izabella Dudziak, Mateusz Górski, Zuzanna Radek (AT Warszawa), Julia Wyszyńska
PREMIERA: 20 października 2023 roku
Spektakl „Miasto Kobiet” produkowany jest przy wsparciu: Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej i Kreatywnej Europy.
„KIEDY STOPNIEJE ŚNIEG” – reż. Katarzyna Minkowska
Drugą premierą sezonu Gospodarze będzie spektakl „Kiedy stopnieje śnieg” w reżyserii Katarzyny Minkowskiej. Reżyserka oraz dramaturg Tomasz Walesiak na potrzeby spektaklu stworzą oryginalny scenariusz – portret rodziny w wielopokoleniowym kryzysie.
Będzie to opowieść o niemożliwych do zrozumienia decyzjach. O rodzinie, której najtrudniej wybaczyć i o potrzebie akceptacji wpisanej w rodzinne relacje. O tym, jacy bywamy śmieszni w sytuacjach, które nas przerastają, i jak wiele jesteśmy w stanie znieść, zanim zdecydujemy się cokolwiek zmienić. I o czynach odważnych, które bywają określane jako tchórzliwe, w zależności od tego, kto patrzy i z jakiego powodu potrzebuje je nazwać.
Tragedia sprawia, że członkowie rodziny spotykają się w rodzinnym domu. Dla jednych jest to trudny powrót po długiej nieobecności, inni trwają w tym miejscu od dziesięcioleci. Jak rozmawiać o czymś, czego nie da się zaakceptować? Jak nawiązać kontakt z osobą, która teoretycznie jest ci bliska, ale tak niewiele o niej wiesz? Bohaterowie i bohaterki zmagając się z sytuacją, powołują kolejne i kolejne narracje na jej temat. Cofają się w przeszłość, ingerują w sieci własnych wspomnień. Kładą kolejne warstwy snów i fantazji na trudnej do zniesienia rzeczywistości. Paliwem ich nadziei i koszmarów są strach, bajki, gry wideo i religia. Wewnętrzne światy mieszają się ze sobą, tworząc wir wyobrażeń. Czy zaryzykujesz i dasz mu się porwać, żeby poznać odpowiedź na pytania: kim jesteś, co cię ukształtowało i dlaczego tak bardzo się boisz?
OBSADA: Jan Dravnel, Izabella Dudziak, Magdalena Kuta, Rafał Maćkowiak, Maria Maj, Aleksandra Popławska, Tomasz Tyndyk, Justyna Wasilewska, Mirosław Zbrojewicz
PREMIERA: 9 lutego 2024 roku
„CZARODZIEJSKA GÓRA – reż. Michał Borczuch
W drugiej połowie sezonu po „Czarodziejską górę” Tomasza Manna sięgną reżyser Michał Borczuch i dramaturg Tomasz Śpiewak.
Nikt nie zinterpretował jeszcze lockdownu w kategoriach „czaru” – w takim znaczeniu, jakie można wywieźć z powieści, która stała się swego czasu metaforą kryzysu kultury europejskiej. Górskie sanatorium Manna pozwalało kuracjuszom na odseparowanie się od aktualnej rzeczywistości społeczno-politycznej, zastępując ją obserwacją wewnętrznych procesów, jakie uruchomiła w nich choroba. Poddani specyficznym warunkom życia w uzdrowisku, skupieni na sobie, ulegli czarowi jaki wyzwoliła w nich izolacja.
Podczas trwajacego lockdownu w lokatorach budynku mieszkalnego rodzi się “nowe rozumienie rzeczywistości”. Jak pacjenci sanatorium oddają się rozmowom i filozofowaniu oraz praktykują nieme rytuały dbania o siebie. Owijając się w koce i malując ściany, realizują różne protokoły kontroli i zagłębiają się w lekturę „Czarodziejskiej góry”.
Pod wpływem czaru funkcjonują w zawieszeniu między pozornie sprzecznymi pragnieniami, by stan zawieszenia trwał jak najdłużej i by życie jak najszybciej wróciło do normy.
Pod wpływem czaru zyskują również świadomość własnego uprzywilejowania. Zaczynają dostrzegać pojedyncze osoby i całe grupy społeczne, których wcześniej nie dostrzegali. Widzą różnice klasowe i zaczynają rozumieć specyfikę ludzkiej pracy. Jak pacjenci sanatorium filozofują na temat czasu, subiektywnego odczucia przestrzeni publicznej, poczucia sprawczości, zmieniających się relacji społecznych i nowych sposobów wykonywania pracy. Swoje rozmowy kierują również ku opiece i trosce. Stawiają sobie pytania, jak umożliwić wspólne życie wszystkim istotom ludzkim i nieludzkim. Czy przestrzeń teatralna może stać się przestrzenią dbania o siebie nawzajem i jak umieścić/rozmieścić w niej publiczność? Najchętniej oddają się opowieściom o szczepieniach, o własnym ciele zawieszonym w nowej sytuacji.
Czar, który na początku ma w sobie coś „demokratycznego” i egalitarnego z czasem odsłania coraz większe nierówności – ekonomiczne, klasowe, estetyczne oraz nierówności w stylu życia.
Adaptacja powieści będzie opierać się na doświadczeniach i spostrzeżeniach aktorów i aktorek TR Warszawa.
OBSADA: m.in. Jan Dravnel, Izabella Dudziak, Monika Frajczyk, Mateusz Górski, Magdalena Kuta, Lech Łotocki, Maria Maj, Monika Niemczyk (gościnnie), Sebastian Pawlak, Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska
PREMIERA: 26 kwietnia 2024 roku
„ZA DUŻO WSZYSTKIEGO” – reż. Michał Buszewicz
Sezon Gospodarze zakończymy premierą spektaklu Michała Buszewicza „Za dużo wszystkiego”. Będzie to spektakl o czasie i jego nierozciągliwości, którą trudno przyjąć w rzeczywistości oferującej wciąż coś nowego.
Niechętnie godząc się z własną skończonością chcemy paradoksalnie podwoić, potroić życie. Przekraczamy wyobrażenia o własnych możliwościach i próbujemy upchnąć w godzinę jak największą ilość aktywności. Czy da się jednocześnie pracować i odpoczywać? Ile aktywności w jednym czasie moglibyśmy jeszcze zmieścić w tym “jednocześnie”? Czy ciągle rosnąca nadaktywność wpisana w ludzkie jednostki czasu daje jakąkolwiek możliwość zapanowania nad swoim własnym czasem i czego jest on miarą? A czas spektaklu? Ile tematów można upchnąć w jednym przedstawieniu? Ile rzeczy mogą zrobić ciała aktorów_ek w ciągu półtorej godziny? Przez ile ważnych tematów mogą nas przeprowadzić? Czy załatwiają w tym czasie inne sprawy? (Kto nie zamówił książki na allegro w trakcie grania „Hamleta”, niech pierwszy rzuci kamień). Gdzie jest nasze pełne obfitości maksimum? I co zrobić z nieznośnym poczuciem przytłoczenia nadmiarem obowiązków, które ciążą nad użytkownikiem umęczonego ciała i umysłu, chociaż chciałoby się więcej… Jaki jest realny, ludzki wymiar nadprodukcji, kapitalizmu, nadkonsumpcji? Jakie jest nasze niezbędne minimum?
OBSADA: Izabella Dudziak, Dobromir Dymecki, Mateusz Górski, Natalia Kalita, Rafał Maćkowiak, Adam Woronowicz, Julia Wyszyńska
PREMIERA: 28 czerwca 2024 roku
REPERTUAR
W najbliższych miesiącach oprócz spektakli stale obecnych w repertuarze pojawią się dawno niegrane tytuły. Już we wrześniu po długiej przerwie pokażemy „Nietoperza” w reżyserii Kornela Mundruczó, spektakl, który zwyciężył Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia 2013. Przedstawienie na motywach „Zemsty nietoperza” Johanna Straussa syna przechwytuje formę operetki i wykorzystuje ją do przeprowadzenia odważnej rozmowy o prawie do eutanazji, w którą zostaje zaangażowana również publiczność. Wracamy również do kultowego już spektaklu „Ewelina płacze”, w reżyserii Anny Karasińskiej, który powstał w ramach programu wspierania młodych twórców_czyń Teren TR opartego na radykalnej bliskości widzów_ek i aktorów_ek. „Moją walkę” w reżyserii Michała Borczucha zagramy w listopadzie. Wracamy również do tytułu “Kalifornia / Grace Slick” w reżyserii René Pollescha oraz „Roberta Robura” w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego.
TR WARSZAWA NA FESTIWALACH
W październiku spektakl „Cząstki Kobiety” zostanie pokazany na międzynarodowym Festiwalu Teatru Narodowego w Bukareszcie, który prezentował twórczość takich artystów jak: Angelin Preljoçaj, Patrice Chereau, Lew Dodin, Thomas Ostermeier, Jan Lauwers czy Luk Perceval. Najbliższa edycja, programowana przez Mihaela Michailova, Oanę Cristę Grigorescu i Călina Ciobotari, zespół kuratorski RNTF 2023 odbywa się pod hasłem „Laboratorium wrażliwości”. Festiwal otworzy „Catarina or the Beauty of Killing Fascists” w reżyserii Tiago Rodriguesa, a zamknie pokaz „Cząstek Kobiety” TR Warszawa w reżyserii Kornéla Mundruczó.
Również w październiku w ramach 27 edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatrów dla Dzieci i Młodzieży Korczak dwukrotnie zagramy spektakl „2030” w reżyserii Michała Buszewicza. Jest to opowieść współtworzona przez młode dorosłe osoby, które dzielą się perspektywą myślenia o swojej przyszłości i próbują uchwycić tożsamość swoją oraz miasta, w którym żyją – w procesie zmiany. Konfrontują siebie i publiczność z pytaniem: dla kogo jest dziś Warszawa i ile z niej można wziąć dla siebie.
W listopadzie spektakl „Ewelina Płacze” w reżyserii Anny Karasińskiej zaprezentujemy na Festiwalu „Scena Wolności” w Nowym Teatrze w Słupsku, przeglądzie najważniejszych spektakli z kraju.
NAJBLIŻSZE WYDARZENIA I WSPÓŁPRACE PARTNERSKIE
W programie oprócz spektakli repertuarowych i czterech premier w sezonie, będziemy proponować wydarzenia realizowane we współpracy z dotychczasowymi organizacjami partnerskimi.
19 września o godzinie 16.00 i 18.00 w ramach współpracy z Festiwalem Warszawska Jesień pokażemy spektakl „LoveBomb” w reżyserii Agaty Błaszczak i wykonaniu Aleksandry Spyry przygotowany pod opieką kuratorską Rafała Ryterskiego.
Jest to eksperymentalny monodram dokumentalny, oparty na historiach kobiet, które doświadczyły różnych form przemocy fizycznej, emocjonalnej, seksualnej, finansowej.
Pracując metodą teatru dokumentalnego i verbatimu autorki Aga Błaszczak oraz Aleksandra Spyra przeprowadziły wywiady z 13 kobietami. To opowieści o codziennym życiu, o nieświadomości i o egzystencji podejmowanej każdego dnia na nowo. Narracja spektaklu oparta jest na wykorzystaniu acousmonium, czyli orkiestry głośników, na którą muzykę i przestrzeń dźwiękową stworzyło 5 osób kompozytorskich.
Rekomendowany wiek: 18+ Trigger warning: spektakl porusza tematy przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej i gwałtu. W spektaklu wykorzystane jest światło stroboskopowe oraz głośna muzyka.
Rafał Ryterski będzie także kuratorem autorskiego programu działań dodatkowych w TR Warszawa w sezonie 2025/2026.
26 września w TR Warszawa odbędzie się wydarzenie otwarcia Avant Art Festival 2023 Warszawa.
Performans „Halny” to ostatnia część swobodnej trylogii, nad którą czeski reżyser Lukáš Jiřička pracuje z Jackiem Sienkiewiczem od 2017 roku, przedstawia spuściznę literacką postaci polskiego modernizmu – Tadeusza Micińskiego. Kompozycja będzie balansować na pograniczu współczesnej abstrakcyjnej elektroniki, muzyki klasycznej z elementami muzyki ludowej z pogranicza polsko-słowackiego oraz death metalu. Swoich głosów użyczą aktor Mirosław Zbrojewicz i aktorka Klara Bielawka oraz dwoje występujących na żywo wokalistów Antoni Beksiak (improwizator głosu) i Tomáš Mitura (czeski wokalista death metalowej grupy Sněť i punkowego zespołu Vole, który jest również cenionym malarzem młodego pokolenia). Jest to bardzo eklektyczna grupa wykonawców, którzy są w stanie opanować szeroki zakres podejść zarówno do głosu, jak i gestu ciała.
Z kolei 27 października we współpracy z Kem Szkołą 2023 zaprezentujemy spektakl taneczny „Lounge” Margi Alfeirão.
Angielskie słowo lounge jest zarówno czasownikiem, jak i rzeczownikiem: oznacza czynność siedzenia lub leżenia w zrelaksowany sposób lub pomieszczenie publiczne, w którym można się zrelaksować. Ta dwoista natura odpoczynku leży u podstaw performansu w wykonaniu dwóch kobiecych ciał. Artystki przechodzą przez stany aktywnego i pasywnego odpoczynku, wykorzystując nawzajem swoją obecność, by zanurzać się coraz głębiej we wspólne bycie. Ramą dla tej pracy jest niemal niewidzialny lap dance, składający się z małych, prawie niezauważalnych mikrotańców, w których zacierają się granice między ciałem, które daje i ciałem, które otrzymuje. Opierając się na erotyce i bliskości, „Lounge” wykorzystuje motyw odpoczynku jako narzędzie emancypacji kobiecości.
Po spektaklu spotkanie z artystkami poprowadzi Mateusz Szymanówka, który jest kuratorem czwartego sezonu autorskich działań dodatkowych towarzyszących działaniom programowym TR Warszawa.
Performans i spotkanie z artystkami odbędzie się w ramach publicznego programu Kem Szkoły 2023. Spektakl powstał jako koprodukcja w SOPHIENSÆLE dla 32. edycji Tanztage Berlin.
W nadchodzącym sezonie TR Warszawa będzie rozwijał współpracę z partnerami europejskiego projektu Common Stories, skupiającego organizacje artystyczne zajmujące się sztukami performatywnymi, artystów, artystki oraz publiczność. Projekt ogniskuje się wokół pojęć tożsamości i różnorodności w zmieniających się społeczeństwach europejskich.
Jednym z segmentów projektu Commons Stories jest Good Practice Factory – Fabryka eksperymentów zachęcająca instytucje do krytycznej analizy i zmiany postawy wobec zagadnień różnorodności. Hasłem przewodnim pierwszej odsłony programu, interpretowanym w ramach indywidualnych case studies w każdej z partnerskich instytucji jest „Radykalność, jako droga do długotrwałej zmiany”. W TR Warszawa zdecydowaliśmy się pogłębić strategię działań „TR bez Barier” i poszerzyć ją o współpracę z twórcami relacje z publicznością.
Ważną częścią programu będą działania z zakresu pedagogiki teatru oraz artystyczne wydarzenia dodatkowe programowane przez kuratorów i kuratorki kolejnych sezonów. Działania pedagogiczno-teatralne opierają się na kilku filarach, związanych ze wspieraniem oświaty:
- współpraca ze szkołami
- praca warsztatowa z całymi klasami (zwłaszcza szkół ponadpodstawowych)
- kontynuowanie programu MAŁY TR, skierowanego do najmłodszych
- budowanie wspólnoty wokół teatru i wspieranie różnorodności poprzez projekty skierowane do dorosłych widzów_ek teatru (projekty TEREN WSPÓLNY, BURSA TR)
- zrównoważone działanie i reagowanie na aktualne problemy społeczne poprzez realizację projektów, w których poruszana jest tematyka postaw proekologicznych i włączających (kontynuowanie flagowego programu TR Bez Barier skierowanego do osób z niepełnosprawnościami).
Ważnym punktem działań pedagogiczno-teatralnych jest wspieranie uczestnictwa w kulturze współczesnej i nauka krytycznego myślenia oraz współpraca międzyinstytucjonalna i sieciowanie środowiska.
NURT DZIAŁAŃ KURATORSKICH W SEZONIE GOSPODARZE POD OPIEKĄ ANNY SMOLAR
Zespół TR wchodzi w nowy etap swojej historii, dla którego kluczowe będzie praktykowanie teatru jako pracy zespołowej, MIEJSCA zaufania i dialogu. Chcemy ten szczególny moment uczcić. Na nowo wzajemnie się poznać i jako zespół dać każdemu z osobna uważność, czas i przestrzeń dla twórczej ekspresji. Kim są gospodarze TRu? Przez ostatnie miesiące cały zespół, w tym wszystkie działy tworzące teatr, uczestniczyły we wspólnej burzy mózgów skupionej wokół idei goszczenia.
Autorką koncepcji działań w nurcie kuratorskim sezonu Gospodarze jest reżyserka teatralna Anna Smolar: „Między 14 lutego a 7 czerwca 2023 roku odbyłam spotkania z 54 osobami tworzącymi zespół TR. Program działań kuratorskich, jaki powstał na przestrzeni tych kilku miesięcy, to różnorodna narracja dająca wyraz potrzebom, pragnieniom, fantazjom i marzeniom ZESPOŁU oraz jego ogromnemu potencjałowi twórczemu. Potencjał ten widzę także w łączeniu sił między poszczególnymi działami, w którym rozpoznaję otwartość zarówno na siebie nawzajem, jak i na niestandardowe, ożywcze działania”.
Jak zaznacza Anna Smolar, zespół, dzieląc się swoimi licznymi pomysłami, stał się ciałem współkiratorującym sezon „Gospodarze”. Program działań w nurcie kuratorskim został wypracowany kolektywnie. Jest manifestacją rozmaitych intuicji płynących od osób, które chcą pozostać w zaangażowanej i kreatywnej relacji z miejscem i jego społecznością.
Chcemy, żeby Gospodarze zadbali o samych siebie, tworząc dla siebie i innych przyjazną przestrzeń i czyniąc formułę goszczenia alternatywną wobec tego, jak tradycyjnie rozumiane bywa spotkanie w teatrze. Badając nowe możliwości przebywania razem zapraszamy w progi TR-u. Od września do czerwca, a więc od Parapetówki do Miesiąca Dumy odbędzie się cykl działań otwartych dla publiczności.
W nadchodzącym sezonie kilkukrotnie zorganizujemy Domówki, w ramach których teatr będzie otwarty od rana do późnej nocy. Zaprosimy na wystawy, instalacje, warsztaty, performanse, bale, do pracowni rzemieślniczych.
Wszyscy potrzebujemy zabawy i przyjemności. Wszyscy trzymamy też w szufladach zaniechane projekty i zapomniane pomysły. Wyciągniemy je teraz z ukrycia, by poeksperymentować i zbadać nowe rejony twórczości pracowniczek i pracowników teatru. Odkryciami podzielimy się ze społecznością widzów_ek TR-u, by doświadczyć siebie jako grupy pracowników_czek na innych zasadach, poeksperymentować i badać nowe rejony swojej twórczej kondycji, dzieląc się tymi odkryciami ze społecznością widzów_ek.
Uwagę dedykujemy również tematowi opieki, jej nie/widzialności, trudnościom z którymi spotykamy się jako osoby pracujące, które mają pod swoją opieką dzieci, rodziców, partnerów_ki w potrzebie. Chcemy stworzyć w TR przestrzeń rozumianą zarówno jako zbiór dobrych praktyk, jak i jako realne miejsce, w którym dzieci osób pracujących w teatrze będą czuły się swobodnie.
W planie mamy cykliczne zajęcia ruchowe („multi ensemble”), podczas których dzieci i dorośli będą mogli razem doświadczać zabawy i wolnościowego ruchu. Z kolei podczas „wtorków dla zespołu” chcemy zorganizować regularnie wewnętrzne warsztaty i otwartą dyskusję między innymi wokół kwestii opieki w miejscu pracy. Nie mamy ambicji, żeby w ciągu jednego sezonu odpowiedzieć na wszystkie pytania i potrzeby z tym związane. Jednak samo podniesienie tematu, wymiana myśli i perspektyw może pozwolić odkryć nowe ścieżki wsparcia w sieci współzależnych relacji. Wypracowanymi w ten sposób praktykami i narzędziami będziemy się dzielić z publicznością.
W trosce o przywrócenie dobrostanu całemu zespołowi TRu każdy wtorek zaczynać będziemy od wewnętrznej pracy na jego rzecz. Wtorki dla zespołu to służące dobrostanowi i integracji zajęcia w nurcie Zakładowego Wellness: sesje jogi, medytacji oddechowych i wspólnego ruchu, a także spotkania wokół ważnych dla ZESPOŁU TRkwestii radzenia sobie w warunkach stresu, tworzenia dobrego kontraktu i stwarzania przestrzeni dialogu wokół tematów opieki i zdrowia.
Ważnym pojęciem towarzyszącym działaniom tego sezonu będzie „sztuka feedbacku”. Zależy nam na tym, by badać to narzędzie z różnych stron: w relacjach w zespole (przeprowadzimy m.in. warsztaty o komunikacji bez przemocy) czy między instytucją a zaproszonymi artystami i artystkami. Mamy przekonanie, że pogłębiona praca nad metodami feedbacku przełoży się na wysoką kulturę pracy i odpowiedzialną, uważną komunikację nie tylko w teatrze jako instytucji, ale i w każdym procesie twórczym, jaki będzie miał w niej miejsce. Temu będzie służyła Szkoła Feedbacku, a więc cykl spotkań zespołu aktorskiego TR ze studentami_tkami Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie pod kierunkiem dr Marty Bryś, która w swojej pracy badawczej podejmuje refleksje na temat tego, jak aktywnie korzystać z możliwości stwarzanych przez to narzędzie w rozwijaniu zarówno swojego warsztatu, jak i artystycznej samoświadomości.
SZKOŁA FEEDBACKU bada, jak zespoły aktorskie mogłyby zacząć z takiego narzędzia korzystać stale, aktywnie i świadomie – nie zaś warunkowo w zależności od otwartości danej ekipy twórczej czy dyrekcji.
PROGRAM DOMÓWEK
1 września wspólnie ze społecznością TRu, ze wszystkimi, dla których TR jest ważny, celebrowaliśmy nowy początek. Sezon zainaugurowała Parapetówka, która otworzyła cykl Domówek. Świętowaliśmy w licznym gronie widzów_ek, sojuszników_niczek, aktywnie współtworzących z nami to wydarzenie, włączających się w działania oswajające przestrzeń, wypełniających je swoją energią, ekspresją, swoimi głosami i historiami.
30 września spotkamy się na Domówce Porządki Jesienne, by na nowo zagospodarować nasze miejsce na Marszałkowskiej i się w nim zadomowić. Naszym hasłem przewodnim jest sensoryczność, wrażliwość na siebie tu i teraz i na siebie z przeszłości. Będziemy czytać „Muminki”, prowadzić działania twórcze z wykorzystaniem prywatnych zbiorów zespołu, tworzyć przestrzeń sensorycznych wrażeń i doświadczeń.
Listopadowa domówka odbędzie się pod hasłem Nostalgiczne archiwa. Żeby opowiedzieć historię tego miejsca i tego zespołu, stworzymy wielogłos słów, dźwięków i obrazów. Sięgniemy do osobistych archiwów członków i członkiń zespołu: zdjęć, materiałów wideo, wspomnień, porozmawiamy o stracie i o tym, jak sobie z nią radzić, by otworzyć się na to, co nowe.
Z kolei w lutym zaprosimy wszystkich na Domówkowy Fashion Day, będący refleksją na temat alternatywnych ścieżek rozwoju w modzie. W ramach wydarzenia zorganizujemy pokazy mody, urządzimy garażówkę i przygotujemy performans inspirowany twórczością Yves Saint Laurent’a.
W maju będziemy grzać się w blasku Idolmanii. Kto inspirował nas w młodości? Kto fascynuje nas dzisiaj? Co mówi o nas i naszych pragnieniach to, jakich mieliśmy i mamy idoli_lki? Marylin Monroe, Mowgli, Orlando to tylko zapowiedź naszego uniwersum.
8 czerwca otworzymy drzwi dla wszystkich chcących celebrować Miesiąc Dumy. TR jako instytucja działająca artystycznie na rzecz społeczności LGBT i posiadająca ogromny zbiór teatralnych, performatywnych i edukacyjnych propozycji, rozwijanych od dekad, dysponuje także ich bogatym archiwum. Chcemy to archiwum rozwinąć i wzbogacić o nowe, niekoniecznie stricte-teatralne, formy z pogranicza sztuki i życia społecznego.
30 czerwca zakończymy sezon Domówką Podróże. Podróż będziemy traktować zarówno bardzo dosłownie, dzieląc się doświadczeniami, miejscami, wrażeniami, jak i szerzej – jako podróż wewnętrzną, wewnętrzny „trip” albo sen.
Stałym elementem Domówek będzie ruch. Proponujemy międzypokoleniowy „multi ensemble” czyli cykliczne zajęcia prowadzone przez choreografkę Weronikę Pelczyńską doświadczoną w pracy z grupami zróżnicowanymi wiekowo. Wspólny ruch, znoszący wszelkie podziały wiekowe i społeczne to jedna z potrzeb najczęściej powracających podczas rozmów w ZESPOLE TRu.
Domówki za każdym razem będziemy kończyć zapraszając wszystkie chętne osoby do Open mike oraz Jam session.
Każda Domówka będzie również zaproszeniem do całodniowego przebywania w TR Warszawa. Zależy nam na różnorodności propozycji: od wernisażu i performansu, po warsztaty, pracownie rzemieślnicze i potańcówki.
Dowiedz się więcej
Więcej informacji o nowym sezonie można znaleźć na stronie ZAŁOŻENIA PROGRAMOWE lub w poniższym pliku.
