Na motywach powieści Ursuli K. Le Guin
-
Reżyseria
Magda Szpecht
-
Dramaturgia
Łukasz Wojtysko
-
Premiera japońska
8 listopada 2019
-
Premiera polska
6 marca 2020
-
Czas trwania
około 1,5 godz.
-
Ceny biletów
Bilet normalny: 80 złBilet ulgowy: 65 złBilet normalny grupowy (powyżej 10 osób): 70 złBilet ulgowy grupowy (powyżej 10 osób): 55 zł
O spektaklu
Akcja spektaklu „Wracać wciąż do domu” opartego na książce Ursuli K. Le Guin rozpoczyna się w momencie, w którym kończy się większość dystopijnych opowieści science-fiction.
To historia o tym, co dzieje się po zniknięciu współczesnej cywilizacji, setki lat po katastrofie klimatycznej. Zamiast pokazywać wizję zaawansowanej technologicznie przyszłości, w której dochodzi do zderzenia największych ludzkich osiągnięć i naszych najgorszych instynktów, twórcy sięgają dalej, przenosząc się w czasie aż do momentu, kiedy ludzie ponownie żyją blisko natury. Poznajemy społeczeństwo, w którym najważniejszą rolę odgrywa wspólnotowość i pozbawiona hierarchii więź z otaczającym światem.
Bohaterka spektaklu, kobieta o imieniu Stone Telling (pol. Mówiący Kamień) ma podwójną tożsamość – jest przedstawicielką dwóch plemion: ludu Kesh i ludu Kondora. Zafascynowane wizją rozwoju plemię Kondorów nie boi się konfliktów z innymi społecznościami. Ludzie Kesh natomiast są niechętni wobec postępu technologicznego, pozostają w duchowej więzi z naturą, a w ich języku brać i dawać znaczy to samo. Amerykański pisarz Jonathan Franzen pisał na łamach New Yorkera: „Nadchodzi apokalipsa klimatyczna. Aby się na nią przygotować, musimy przyznać, że nie umiemy jej zapobiec. Życzliwość wobec sąsiadów i szacunek do ziemi będą niezbędne w dobie kryzysu i w społeczeństwie, które go przetrwa”. Podobną wizję przyszłości nakreśliła Le Guin w swojej książce z 1985 roku.
„Wracać wciąż do domu” to koprodukcja Festival/Tokyo, TR Warszawa oraz Instytutu Adama Mickiewicza. Premiera wersji japońskiej odbyła się 8 listopada 2019 roku podczas Festival/Tokyo w Japonii. Towarzyszyła obchodom 100. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych między Japonią a Polską (1919-2019). Idea projektu prezentowana była także na TPAM 2019 – Performing Arts Meeting in Yokohama, które odbyło się w lutym 2019 roku. Przedstawienie ma dwie wersje obsadowe: polsko-japońską (prezentowaną w Tokio) i polską (graną w siedzibie TR Warszawa).
Twórcy i twórczynie
reżyseria: Magda Szpecht
scenariusz, tłumaczenie i dramaturgia: Łukasz Wojtysko
scenografia, kostiumy, światła: Michał Korchowiec
muzyka: Krzysztof Kaliski
choreografia: Paweł Sakowicz
video: Ryohei Tomita
redakcja tekstu: Mateusz Borowski
Realizacja
asystentka reżyserki: Malwina Szumacher
kierowniczka produkcji: Karolina Pająk
inspicjentka: Aleksandra Śliwińska
Galeria
fot. Natalia Kabanow
Recenzje
-
Spektakl jest bardzo przyjemny w oglądaniu. Historia jest klarownie przeprowadzona. Aktorzy płynnie przechodzą od wcielania się z jednej postaci w drugą bez uszczerbku dla jasności przekazu. Tańczą długie i skomplikowane układy choreograficzne z ogromnym wdziękiem i bez jednego błędu.
-
Szpecht konsekwentnie próbuje realizować „obecność poziomu zerowego” na scenie: w jej teatrze liczy się grupa, w której nikt się nie wyróżnia; nie ma tutaj ról, wyrazistego kreowania, porywającej historii. Jest ciche współbycie ciał, które zestrajają się ze sobą w ruchu i dźwięku.
-
„(…) w świecie, w którym uwierzyliśmy, że najważniejsze są indywidualne ambicje i cele, coraz bardziej odczuwamy brak wspólnotowości. Prześladuje nas nostalgiczne marzenie o powrocie do domu. Sztuka Magdy Szpecht jest silnie związana z tym pragnieniem. W trakcie trwania spektaklu scena zmienia się w zieloną dolinę. Dym, światła, muzyka i i scenografia tworzą atmosferę, która ma w sobie coś magicznego. „Wracać wciąż do domu” przypomina baśń, z tą różnicą, że akcja tego spektaklu nie rozgrywa się „dawno, dawno temu”, ale wręcz przeciwnie – za wiele, wiele lat.”
-
W spektaklu wykorzystano:
fragmenty książki Ursuli Le Guin „Always coming home”, Orion Publishing Co, Londyn 2016, w tłumaczeniu Łukasza Wojtyski, oraz cytaty z książki Naomi Oreskes i Erika M. Conwaya „Upadek cywilizacji zachodniej. Spojrzenie z przyszłości” , przeł. E. Bińczyk, J. Gużyński, K. Tarkowski, PWN, Warszawa 2017
„Always Coming Home” by Ursula K. Le Guin
Used by permission of Curtis Brown, Ltd.
Copyright © 1985
All Rights reserved.
Partnerzy
-
Współpraca:
-
Patronat:
Linia nowych talentów
Spektakl powstał w ramach Linii nowych talentów – nurtu programowego TR Warszawa. TR Warszawa od lat wspiera rozwój nowych talentów artystycznych, prowadząc takie projekty jak Teren Warszawa, TR/PL, Teren TR, Młody TR, Debiut TR, a także rezydencje artystyczne, gościnne pokazy prac dyplomowych i spektakli oraz przedstawienia repertuarowe, do realizacji których zapraszani są nowi twórcy i twórczynie, a wybrane projekty rozwijane są we współpracy z partnerami zagranicznymi. TR Warszawa pełni rolę artystycznego schronu, w którym artystki i artyści mogą eksperymentować i realizować swoje pomysły na teatr.
W ramach Linii nowych talentów swoje spektakle zrealizowali i zrealizowały m. in.: Wojciech Blecharz (Soundwork), Klaudia Hartung-Wójciak (Chinka), Grzegorz Jaremko (Woyzeck), Katarzyna Kalwat (Holzwege, Rechnitz. Opera – Anioł Zagłady, Maria Klassenberg. Ekstazy, Staff Only – koprodukcja Biennale Warszawa i TR Warszawa), Anna Karasińska (Ewelina płacze, Fantazja), Katarzyna Minkowska (Stream), Jędrzej Piaskowski (Puppenhaus. Kuracja, Dawid jedzie do Izraela), Piotr Trojan (Grind/r), Magda Szpecht (Możliwość wyspy, Wracać wciąż do domu), Małgorzata Wdowik (Piłkarze, Strach).
