Jest rok 2000, a ja jestem w 9. klasie.
Na podstawie dramatów Leny Laguszonkowej: „Pipidówa”, „Matka Gorkiego” i „Mój sztandar zasikał kotek”.
-
Reżyseria
Aleksandra Popławska
-
Tekst
Lena Laguszonkowa
-
Prapremiera i premiera polska
28 kwietnia 2023 na scenie TR Warszawa/ Marszałkowska 8
-
Bilety
Cena wyjściowa biletu w pierwszym dniu sprzedaży wynosić będzie 40 złotych, w zależności od frekwencji cena ta może maksymalnie wynieść 150 złotych.
Bilet ulgowy: 45 zł
Obsada
O spektaklu
Przedstawienie oparte na trzech sztukach młodej ukraińskiej dramatopisarki, przedstawiających panoramę losów społeczności z małej miejscowości w Donbasie we wschodniej Ukrainie, z której pochodzi autorka. Akcja dramatów obejmuje okres od schyłku Związku Radzieckiego, przez Euromajdan, wojnę w Donbasie w 2014 roku aż po agresję rosyjską na Ukrainę w 2022 roku. Ostatnią część cyklu Lena Laguszonkowa pisała wiosną 2022 roku w schronie w Kijowie podczas bombardowań.
„Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu” to oparta na osobistych doświadczeniach rodzinna saga, opowiedziana z perspektywy kobiet. Krótkie dialogi i monologi przesycone są oszczędnym, bezpośrednim językiem i bystrym humorem. Śmieszne i straszne, groteskowe i boleśnie prawdziwe – dramaty Laguszonkowej dają nie tylko wgląd w kontekst obecnej wojny z Rosją, ale przede wszystkim pokazują losy ludzi, którzy próbują zachować życie i godność pod ciśnieniem historii.
Pracę nad przedstawieniem zainicjowało czytanie performatywne III części trylogii: “Mój sztandar zasikał kotek” w reż. Aleksandry Popławskiej w maju 2022 roku.
Od reżyserki:
„To ja. Witam. Jest rok 2000, a ja jestem w 9. klasie.”
Takim zdaniem autorka Lena Laguszonkowa rozpoczyna „Pipidówę” – pierwszą część cyklu sztuk o małej społeczności z Donbasu, miejsca, w którym dorasta główna bohaterka.
Cofając się do tamtych lat zaczyna, opowieść o trudnym życiu w małej przygranicznej miejscowości, o swojej rodzinie, mamie Rosjance, która wierzy w UFO i tacie Ukraińcu czytającym „Świat Zbrodni”. O kumplach ze szkoły, która nie ma numeru, bo jest jedyna w tej miejscowości, o żydowskich korzeniach swojej rodziny i dziadku antysemicie, leczącym się urynoterapią. O Babci Ludzie, która kłóci się z Babcią Lubą i o swoim marzeniu, żeby wyrwać się z tej dziury i wyjechać do Moskwy na studia. Obserwujemy, jak z upływem lat upadają jej ideały, a Rosja, o której marzyła, staje się oprawcą w bestialski sposób niszczącym jej kraj i mordującym jej bliskich.
Siłą dramatów Leny jest język, jakim opisuje świat i poczucie humoru, które użyte w tragicznym kontekście może być bardzo poruszające.
Śledząc wstrząsające losy jej rodziny, pochodzącej z miejscowości tak doświadczonej przez obecną wojnę, możemy zrozumieć istotę i złożoność trudnej historii tego regionu. Wierzę, że spektakl „Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu” będzie poruszający, pozwoli zrozumieć polskiemu widzowi losy naszych sąsiadów, ludzi, którzy uciekając przed wojną, znaleźli u nas tymczasowy dom. Sercem jesteśmy z nimi. Niech opowieść o nich będzie tego wyrazem”.
Lena Laguszonkowa – ukraińska dramatopisarka, pochodząca z miejscowości Stanica Ługańska w Donbasie. Ukończyła wydział historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki, a w 2018 roku zadebiutowała jako dramatopisarka. Jej sztuka „Baza” opowiadająca o kobietach i prostytucji była prezentowana podczas festiwalu „Tydzień sztuki aktualnej” w Kijowie. W 2021 roku artystka wzięła udział w organizowanym przez Teatr Polski w Bydgoszczy konkursie Aurora – Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy. „Matka Gorkiego” – druga część “Trylogii z Donbasu” znalazła się w finale konkursu. W 2022 Lena Laguszonkowa otrzymała prestiżową European Drama Award 2022 dla Nowego Talentu w Dramaturgii, przyznawaną przez Schauspiel Stuttgart w Niemczech. Obecnie autorka mieszka w Bydgoszczy.
Twórcy i twórczynie
reżyseria: Aleksandra Popławska
tekst: Lena Laguszonkowa
przekład: Agnieszka Lubomira Piotrowska („Pipidówa”)
Agnieszka Sowińska („Matka Gorkiego”, „Mój sztandar zasikał kotek”)
scenografia: Tomasz Mreńca
reżyseria świateł: Karolina Gębska
muzyka: Tomasz Mreńca, Daniel Spaleniak
konsultacje muzyczne: Mariana Sadovska
kostiumy: Alona Zozulia
projekcje wideo: Maria Matylda Wojciechowska
choreografia: Łukasz Wójcicki
asystent reżysera: Piotr Piotrowicz
inspicjentka: Katarzyna Gawryś
kierowniczka produkcji: Aleksandra Szklarczyk
asystentka scenografa: Monika Zielińska
Finansowane przez Fundusz Stabilizacyjny – Inicjatywę wspierającą organizacje kulturalne i edukacyjne w Ukrainie, w Europie Wschodniej i Południowo-Wschodniej oraz Azji Centralnej dotknięte skutkami wojny w Ukrainie.
